Uniek voor Nederland is dat deze bouwmethode wordt toegepast over bestaande rijkswegen. Zo kunnen we de aansluiting maken terwijl het verkeer gewoon doorrijdt. Op dit moment bouwen we hiervoor de zogeheten ‘voorbouwlocatie’, waarvandaan de dekken als het ware worden gelanceerd. In deze bouwupdate lees je hoe ver we precies zijn en wat er nog moet gebeuren!
Hier staan we op de voorbouwlocatie, kijkend naar het zuiden. Hier worden de betonnen dekken ter plaatse gestort en vooruitgeschoven naar de lanceerplek.
Rechts de wapening die is aangebracht voor het landhoofd, tevens de lanceerplek. Vanaf deze plek schuiven we per rijrichting 17 dekken naar voren, richting het zuiden. Links op de foto zijn de pijlers te zien waar de dekken op komen te rusten.
Kijkje vanaf de lanceerplek richting de eerste pijlers. Het zijn flinke jongens, die dekken: 1 dek is 30 meter lang en weegt maar liefst 1840 ton. Vergelijkbaar met wel 460 Aziatische olifanten.. een aardige kudde.
De pijlers worden tussen de bestaande rijbanen van het Terbregseplein gebouwd. De dekken worden straks van pijler naar pijler vooruit geschoven.
IJzervlechters werken aan de wapening voor in het beton van het landhoofd. Als de ijzervlechters klaar zijn, wordt hier het beton gestort.
Om de betonnen dekken te kunnen dragen is een heel zware constructie nodig. Vandaar de grote hoeveelheden staal in het landhoofd.
Vanaf de lanceerplek zicht op de eerste pijlers die al klaar zijn. De pijlers zijn 10 meter hoog en 6 meter breed. Er zijn nu 6 pijlers klaar, nog 12 te gaan.
Voor de pijlers zijn eerst funderingspalen aangebracht in de ondergrond. Dat werk is inmiddels afgerond. De pijlers zelf worden gemaakt van gewapend beton. Om de wapening te kunnen maken, bouwen we rondom de plek waar de pijler wordt gebouwd eerst een steiger op.
Wapening in aanbouw.
Wanneer de steiger is verwijderd, moet de opgebouwde wapening stevig worden vastgezet. Dat gebeurt hier door middel van met water gevulde containers.
Zodra de wapening klaar is, bouwen we de bekisting op. Dat is een soort mal waarin het beton wordt gestort.
Op deze foto is de betonstort van de 6e pijler te zien die donderdag 11 maart is voltooid. De stort van de pijler gebeurt in één keer met zelfverdichtend beton. Grootste verschil met ‘normaal’ beton is dat zelfverdichtend beton zelf eventuele luchtbellen uit het beton drukt. Nadeel daarvan is dat het langer duurt, voordat het beton helemaal gestort is, je moet het langzaam laten inzakken. De stort van een pijler duurt gemiddeld 8 tot 10 uur.
Na ca. anderhalve week is het beton uitgehard en kan de bekisting worden verwijderd. De bekisting gaat dan door naar de volgende pijler. Zo kan er elke 2 a 3 weken een pijler worden gemaakt.
De verschillende pijlers in aanbouw op een rij.
Op de achtergrond zie je de spoorlijn Rotterdam – Gouda. Hier komen de fly-overs ook overheen, alleen gebruiken we op deze locatie we prefab betonnen liggers. In het weekend van 20/21 maart verlagen we de portalen en de draagkabel voor de bovenleiding, zodat we hier probleemloos overheen kunnen met de liggers.
We bouwen de pijlers tussen de rijbanen in. Later dit jaar schuiven de dekken hier met een snelheid van 2 tot 2,5 meter per uur overheen. Omdat je dat niet met het blote oog kunt waarnemen is dat veilig voor de weggebruiker, maar het is natuurlijk wel een bijzonder gezicht.